Ερευνητές αναφέρουν στο International Journal of Obesity ότι η υψηλής έντασης προπόνηση μπορεί να περιορίσει την όρεξη, ενθαρρύνοντας την απελευθέρωση των ορμονών που είναι γνωστό ότι μπλοκάρουν τα συναισθήματα της πείνας.
Η θεωρία τους σχετικά με τις επιπτώσεις της σωματικής δραστηριότητας στην όρεξη έρχεται σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη ότι οι άνθρωποι που ασκουνται σε αρκετά τακτά χρονικά διαστήματα έχουν την τάση να τρώνε περισσότερο, λόγω του γεγονότος ότι θα κάψουν περισσότερες θερμίδες από ό, τι εκείνοι που επιλέγουν την καθιστική ζωή.
Μετά τη διεξαγωγή μια σειρά πειραμάτων, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η υψηλής έντασης προπόνησησ προωθεί την απώλεια βάρους όχι μόνο με τον καταναγκασμό ενός ατόμου να κάψει το αποθεματικό λίπος του, αλλά και την καταστολή της όρεξης τους.
Η Global Post γράφει πως έγιναν πειράματα όπου ζητήθηκε σε 17 εθελοντές να ασκηθούν για 30 λεπτά και στη συνέχεια παρατήρησαν πόσο φαγητό ήθελε να φάνε αυτοί οι εθελοντές μετά την άσκηση.
Οι εθελοντές ήταν άνδρες, και όλοι τους ήταν υπέρβαροι. Υποβλήθηκαν σε χαμηλή, μέτρια και υψηλή έντασης άσκηση. Αμέσως μετά το τέλος της άσκησης, τους προσέφεραν ένα υγρό γεύμα 267 θερμίδων. Περίπου μία ώρα αργότερα, τους προσφέρθηκε περισσότερο φαγητό και τους είπαν να φάνε όσο χρειάζεται για να αισθάνονται χορτάτοι.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους, οι άνδρες που έλβαν μέρος σε υψηλής έντασης άσκηση έτρωγαν πολύ λιγότερο. Πιο συγκεκριμένα, κατανάλωναν περίπου 200 θερμίδες λιγότερες.
“Η υψηλής έντασης διαλειμματική άσκηση καταστέλλει μεταγενέστερη βούληση πρόσληψης ενέργειας στα υπέρβαρα ανενεργά έτομαν. Αυτή η μορφή της άσκησης βρέθηκε να είναι καλά ανεκτή σε ένα υπέρβαρο πληθυσμό, ” συνοψίζουν οι επιστήμονες τα πορίσματα αυτών των πειραμάτων.
Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα σε αυτό το θέμα, προκειμένου να δούμε πώς λειτουργούν οι βιολογικοί μηχανισμοί ενεργοποίησης αυτής της μείωσης της όρεξης μετά από μια έντονη σωματική ρουτίνα. Οι Αυστραλιανοί ειδικοί υποψιάζονται ότι μια τέτοια προπονήση ενθαρρύνει την απελευθέρωση των ορμονών που χαλιναγωγούν τα συναισθήματα της πείνας, αλλά η θεωρία τους δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί.