Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν γίνει δεκάδες αποστολές στον πλανήτη Άρη, συμπεριλαμβανομένου του Perseverance της NASA φέτος και του Zhurong της Κίνας αυτόν τον μήνα, οι οποίες οδήγησαν στο αναπόφευκτο ερώτημα: Πότε μπορούν να ακολουθήσουν οι άνθρωποι;
Δείτε επίσης: NASA: Δεν αναμένει ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να πετάξουν στον Άρη
Οι μη επανδρωμένες αποστολές έχουν δώσει έως τώρα ένα πλήθος πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης της παρουσίας υδάτινου πάγου στον Άρη, τροφοδοτώντας τις προσδοκίες για μια ανθρώπινη προσγείωση. Αλλά πόσο σύντομα; Και πότε θα είμαστε έτοιμοι;
Πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν σχέδια για μια αποικία στον Άρη, όμως ο πιο φιλόδοξος από όλους είναι ο δισεκατομμυριούχος Elon Musk. Ο ιδρυτής της Space Exploration Technologies Corp. θέλει να στείλει ανθρώπους στην Άρη μέσα σε αυτή τη δεκαετία, λέγοντας σε συνέντευξή του πέρυσι ότι ήταν πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μια αποστολή με πλήρωμα έως το 2026. Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες προειδοποιούν για πάρα πολλά αναπάντητα ερωτήματα που αντιμετωπίζουν τα ταξίδια στο διάστημα. Ο Musk έχει επίσης αναγνωρίσει τους κινδύνους, λέγοντας ότι πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα που πιθανόν θα έχει και ανθρώπινες απώλειες.
Δείτε επίσης: SpaceX DearMoon: 6ημερο ταξίδι στο φεγγάρι για 8 άτομα το 2023
Μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μία πιθανή αποστολή στον Άρη παρουσιάζονται παρακάτω.
Αρχικά, υπάρχει το ζήτημα της απόστασης. Ενώ μία αποστολή στο φεγγάρι θα έφτανε μόλις σε λίγες μέρες, ένα ταξίδι στον Άρη θα διαρκούσε μεταξύ έξι και εννέα μηνών. Καθώς η απόσταση μεταξύ του Άρη και της Γης κυμαίνεται μεταξύ 35 εκατομμυρίων μιλίων και 249 εκατομμυρίων μιλίων λόγω των ελλειπτικών τροχιών τους, υπάρχει μόνο ένα μικρό περιθώριο, όταν και οι δύο πλανήτες είναι ιδανικά ευθυγραμμισμένοι για ένα διαστημικό ταξίδι. Αυτό καθιστά τον εφοδιασμό πολύ πιο δύσκολο.
Έπειτα μία μεγάλη πτήση θα εκθέσει τους ανθρώπους σε έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους του ηλιακού συστήματος: τις ηλιακές εκλάμψεις. Ο πιο ισχυρός τύπος έκρηξης στο ηλιακό σύστημα, που είναι το ισοδύναμο 100 εκατομμυρίων βομβών υδρογόνου. Το μαγνητικό πεδίο της Γης μπορεί να προστατεύσει τους αστροναύτες σε τροχιά, αλλά ένας ταξιδιώτης του διαστήματος που θα πληγή από μια τέτοια ακτινοβολία, δεν θα μπορούσε να επιβιώσει περισσότερο από μερικές ημέρες. Οι δεξαμενές νερού σε ένα διαστημικό σκάφος θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ασπίδες εάν τοποθετηθούν σωστά, οπότε σε περίπτωση έκλαμψης, οι ταξιδιώτες θα μπορούσαν να μπουν σε ένα δωμάτιο που περιβάλλεται από δεξαμενές νερού. Το πρόβλημα είναι η ανίχνευση της δραστηριότητας στον Ήλιο, ειδικά στην πλευρά που δεν είναι ορατή από τη Γη.
Ωστόσο, η ακτινοβολία δεν είναι μόνο πρόβλημα. Ο Άρης έχει πολύ πιο λεπτή ατμόσφαιρα από τη Γη και δεν διαθέτει μαγνητική ασπίδα, οπότε οι άνθρωποι στην επιφάνεια του πλανήτη θα διατρέχουν κίνδυνο έκθεσης σε ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία. Επιπλέον, η ίδια η επιφάνεια αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από σκόνη και οι τεράστιες καταιγίδες μπορούν να δημιουργήσουν σύννεφα σκόνης που κρύβουν τον Ήλιο, δήλωσε ο Nilton Renno
, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καταιγίδας, είναι σχεδόν σαν μεσάνυχτα στην επιφάνεια του Άρη για δύο μήνες. Εάν οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί βασίζονται σε ηλιακούς συλλέκτες για ενέργεια, πιθανότατα δεν θα επιβιώσουν, αφού δε θα υπάρχει αρκετή ενέργεια για να παραμείνουν ζεστοί.Φυσικά, από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι το φαγητό, το νερό και το οξυγόνο, αφού τίποτα από αυτά δεν είναι διαθέσιμο στον κόκκινο πλανήτη, ενώ οι προμήθειες από τη γη θα χρειάζονταν μήνες να φτάσουν. Εδώ και ενάμισι χρόνο, η NASA πραγματοποιεί έρευνες πάνω στην ανάπτυξη φυκιών χιονιού, ενός τύπου που είναι συνηθισμένο στην έρημο της Νεβάδας και σε άλλα περιβάλλοντα μεγάλου υψομέτρου με χαμηλά θρεπτικά συστατικά στη Γη, σε συνθήκες που μιμούνται αυτές του Άρη. Η ιδέα είναι ότι τα φύκια θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε θερμοκήπια κατασκευασμένα από εύκαμπτο υλικό παρόμοιο με εκείνο μιας διαστημικής στολής. Η καλλιέργεια φυκιών σε τέτοιες συνθήκες θα μπορούσε όχι μόνο να δημιουργήσει πηγή τροφής αλλά και να παράγει οξυγόνο. Η έρευνα βρίσκεται ακόμη στα αρχικά της στάδια.
Δείτε επίσης: Η NASA εκπλήσσει και πάλι με τη δημιουργία οξυγόνου στον Άρη
Η επιστροφή στη Γη είναι ένα ακόμα εμπόδιο. Ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί ο τρόπος ανεφοδιασμού ενός διαστημικού σκάφους στο διάστημα. Μία λύση θα μπορούσε να είναι η χρήση των πόρων στον πλανήτη για την παραγωγή καυσίμου, πρώτα διαχωρίζοντας ηλεκτρικά το νερό από τον επιφανειακό πάγο και τους ενυδατωμένους βράχους και στη συνέχεια συνδυάζοντας το υδρογόνο και το οξυγόνο για την παραγωγή καυσίμων.
Οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι οι επιστήμονες θα βρουν λύσεις στα παραπάνω προβλήματα.
«Σήμερα είναι σίγουρα ένα μέρος όπου δεν μπορούμε να ζήσουμε», δήλωσε ο Adnan AlRais, διευθυντής του προγράμματος Mars 2117 για το διαστημικό κέντρο Mohammed Bin Rashid των ΗΑΕ. «Αλλά καθώς αναπτύσσουμε την επιστήμη και τις τεχνολογίες, η απάντηση μπορεί να είναι διαφορετική σε 50 ή και 100 χρόνια από τώρα.»