Οι επιστήμονες λένε ότι έχουν δημιουργήσει ένα νέο σύστημα, που μπορεί να δημιουργήσει καύσιμα από το ηλιακό φως και τον αέρα.

Δείτε επίσης: Επιστήμονες ανακάλυψαν τρόπο να φορτίζουν συσκευές από το σώμα μας

Το νέο σύστημα είναι αξιοσημείωτο γιατί μπορεί να λειτουργήσει υπό συνθήκες πεδίου και όχι στις εξειδικευμένες και ειδικές συνθήκες ενός εργαστηρίου.

Τελικά, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία καυσίμων ουδέτερων εκπομπών άνθρακα σε τομείς όπως η αεροπορία και η ναυτιλία, αλλά θα απαιτούνταν πρώτα σημαντικές ποσότητες ανάπτυξης και αναβάθμισης, σημειώνουν οι μηχανικοί πίσω από την ανακάλυψη.

Το σύστημα αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας δημιουργίας νέων διαδικασιών, που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μείωση 8 τοις εκατό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως, που προέρχονται από τις πτήσεις και τη ναυτιλία. Μια επιλογή είναι η κατασκευή νέων καυσίμων που θα λειτουργούν όπως η σημερινή κηροζίνη ή το ντίζελ αλλά δημιουργούνται συνθετικά, από νερό και διοξείδιο του άνθρακα και τροφοδοτούνται από ηλιακή ενέργεια.

Οι επιστήμονες είχαν κάποια επιτυχία στην κατασκευή των επιμέρους τμημάτων ενός τέτοιου συστήματος. Αλλά έχει αποδειχτεί πολύ πιο δύσκολο να δημιουργηθεί το πλήρες καύσιμο, με τρόπο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πραγματικές συνθήκες.

Δείτε ακόμα: Επιστήμονες δημιούργησαν «σούπερ βακτήριο» που αντιστέκεται στους ιούς

Ο μηχανικός Aldo Steinfeld και οι συνεργάτες του, κατασκεύασαν μια λειτουργική έκδοση του συστήματος στην οροφή του ETH της Ζυρίχης, του πανεπιστημίου όπου διεξήχθη η έρευνα. Αποτελούνταν από τρία κομμάτια – μια μονάδα δέσμευσης αέρα που δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα και νερό από τον αέρα, μια ηλιακή μονάδα που συλλαμβάνει την ηλιακή ενέργεια και τη χρησιμοποιεί για να μετατρέψει αυτά τα υλικά σε ένα μείγμα μονοξειδίου του άνθρακα και οξυγόνου και μια άλλη μονάδα που μετατρέπει αυτό το αέριο σε υγρό, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.

Εάν το σύστημα κλιμακωθεί ώστε να είναι αρκετά μεγάλο, θα μπορούσε ενδεχομένως να ικανοποιήσει τη ζήτηση για την πολύ λιγότερο οικολογική κηροζίνη που τροφοδοτεί επί του παρόντος τις αεροπορικές και ναυτιλιακές αγορές.

Αλλά αυτό θα χρειαζόταν μεγάλες μονάδες παραγωγής, περίπου το 0,5 τοις εκατό της ερήμου Σαχάρας και τα καύσιμα θα ήταν αρχικά πιο ακριβά από την κηροζίνη.

Δείτε επίσης: Βιοεπιστήμονες φιλοδοξούν να αναδημιουργήσουν τα μαμούθ

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να υπάρξει υποστήριξη πολιτικής και τρόποι υποστήριξης της αρχικής επένδυσης στα καύσιμα, σημειώνουν.

Η έρευνα περιγράφεται σε ένα νέο άρθρο του περιοδικού, «Drop-in Fuels from Sunlight and Air», που δημοσιεύτηκε στο Nature.