Πώς σχηματίζονται οι πλανήτες; Για πολλά χρόνια οι επιστήμονες πίστευαν ότι κατανοούσαν αυτή τη διαδικασία μελετώντας το ένα παράδειγμα στο οποίο είχαμε πρόσβαση: το δικό μας ηλιακό σύστημα.

Δείτε επίσης: Ο πλανήτης Άρης είναι πολύ μικρός για να μπορεί να συγκρατήσει το νερό

Σε νέα έρευνα, εντοπίστηκε ένας καυτός γίγαντας αερίου που μοιάζει με τον δικό μας Δία, στη διαδικασία σχηματισμού γύρω από ένα αστέρι που απέχει περίπου 500 έτη φωτός από τη Γη.

Αυτό το σπάνιο “μωρό Δίας” στο ηλιακό σύστημα που βρίσκεται στη διαδικασία σχηματισμού, που αντλεί ύλη από έναν τεράστιο δίσκο σκόνης και αερίου που στροβιλίζεται γύρω από τον επίσης βρεφικό ήλιο του, έχει ανοίξει ένα παράθυρο σε μυστήρια που προβληματίζουν τους αστρονόμους για χρόνια και στο ερώτημα: Πώς σχηματίζονται οι πλανήτες;

Η επιστημονική έρευνα για την προέλευση της Γης και των άλλων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος ξεκίνησε στα μέσα του 17ου αιώνα.

Όταν ανακαλύφθηκαν τα πρώτα συστήματα πλανητών που περιφέρονται γύρω από μακρινά αστέρια στα μέσα της δεκαετίας του 1990, υπήρξε άμεση διαμάχη και ανησυχία. Οι νέοι πλανήτες δεν ταίριαζαν καθόλου με το μοντέλο.

Από τότε, έχει γίνει μια συνειδητοποίηση ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορετικά μονοπάτια για να σχηματιστεί ένα πλανητικό σύστημα. Μεταξύ των χιλιάδων πλανητών που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλα αστέρια που κατοικούν τώρα στους καταλόγους μας, η οικογένεια πλανητών του ήλιου μας αρχίζει να φαίνεται κάπως ασυνήθιστη.

Παρόλα αυτά, ένα από τα πιο βασικά φυσικά συστατικά του μηχανισμού οικοδόμησης πλανητών πιστεύουμε ότι είναι υπεύθυνο για το σχηματισμό γιγάντιων αέριων πλανητών όπως ο Δίας και ο Κρόνος έχει αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου: η ιδέα της «προσαύξησης πυρήνα».

Η συσσώρευση του πυρήνα ξεκινά με τα αέρια και τους μικροσκοπικούς κόκκους σκόνης που πιστεύεται ότι αποτελούν το τυπικό αρχέγονο σύννεφο του Καντ (το οποίο έχει σχήμα πεπλατυσμένου περιστρεφόμενου δίσκου με το βρέφος αστέρι στο κέντρο). Οι κόκκοι σκόνης συγκεντρώνονται σε διαδοχικά μεγαλύτερους κόκκους, μετά βότσαλα, πέτρες και συνεχίζονται σε έναν καταρράκτη σε μωρά πλαvήτες ή «πλανητομικρά».

Όταν μια τέτοια συστάδα γίνει αρκετά μεγάλη, φτάνει σε οριακό σημείο. Η βαρυτική έλξη βοηθά τώρα τον εμβρυϊκό πλανήτη να τραβήξει γρήγορα αέριο, σκόνη και άλλες συστάδες, καθαρίζοντας την τροχιακή του διαδρομή και χαράσσοντας ένα κυκλικό κενό στο δίσκο.

Δείτε ακόμα: Η Γη δεν είναι ο πιο φιλόξενος πλανήτης για ζωή σύμφωνα με νέα μελέτη

Είναι ένας από τους χαρακτηριστικούς θριάμβους της σύγχρονης αστρονομίας ότι ακριβώς τα είδη των «κενών δίσκου» που προβλέπονται από τη θεωρία φαίνονται τώρα και μελετώνται στον κόσμο.

Πέρυσι, εντοπίστηκε ένας τεράστιος πλανήτης, σε διαδικασία σχηματισμού, γύρω από ένα αστέρι περίπου 500 έτη φωτός από τη Γη.

Αυτό το αστέρι, που ονομάζεται AB Aurigae, έχει γίνει διάσημο στους κύκλους της αστρονομίας για τον όμορφο, περίπλοκο, σπειροειδή δίσκο που το περιβάλλει.

Οι συστάδες και τα κύματα που φαίνονται σε αυτόν τον δίσκο είναι συνεπείς με αυτό που θα μπορούσε να δει κανείς εάν συνέβαινε βαρυτική κατάρρευση. Αλλά μέχρι τώρα, έλειπαν αποδείξεις για σχηματισμό πλανήτη.

Αυτός ο πρόσφατα ανακαλυφθείς πλανήτης – με το όνομα AB Aurigae b – είναι ενσωματωμένος σε ένα παχύ, στροβιλιζόμενο φωτοστέφανο σκόνης και αερίου, ανάμεσα στις ενδεικτικές σπείρες και κύματα που υποδηλώνουν βαρυτική κατάρρευση. Ο πλανήτης απέχει περίπου 93 φορές από το άστρο του όσο η Γη από τον ήλιο, πολύ έξω από την περιοχή στην οποία η παραδοσιακή θεωρία της συσσώρευσης πυρήνα θα μπορούσε να εξηγήσει τον σχηματισμό του.

Αυτή η ανακάλυψη παρέχει έτσι ισχυρές αποδείξεις για την εναλλακτική θεωρία της βαρυτικής κατάρρευσης.

Η ανακάλυψη έγινε χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις από το τηλεσκόπιο Subaru στο Mauna Kea της Χαβάης, καθώς και από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Τροφοδοτημένος από την ενέργεια από τη βίαιη, ταχεία διαδικασία σχηματισμού, ο πλανήτης είναι αρκετά ζεστός ώστε να λάμψει (περίπου 2000 βαθμούς Κελσίου). Αυτή η λάμψη είναι που δίνει την παρουσία του πλανήτη. Ταυτόχρονα, το στροβιλιζόμενο αέριο και η σκόνη γύρω από τον σχηματιζόμενο πλανήτη φαίνονται φωτισμένα από το μπλε φως του κεντρικού άστρου του AB Aurigae.

Δείτε επίσης: Ο «χαμένος πλανήτης» εμφανίστηκε ξανά στους επιστήμονες!

Αυτή η νέα ανακάλυψη στο ηλιακό σύστημα παρέχει ένα κρίσιμο κομμάτι του παζλ σχηματισμού των πλανητών, αλλά η υπόθεση δεν έχει κλείσει σε καμία περίπτωση.

Όσο η επιστήμη και η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας εξελίσσετε, τόσο μεγαλώνουν οι δυνατότητές μας να ανακαλύψουμε τελικά, πώς σχηματίζονται οι πλανήτες που απαρτίζουν το σύμπαν μας.