Για περισσότερο από έναν αιώνα, οι παλαιοντολόγοι ερευνούν την περιοχή Hell Creek Formation της δυτικής Βόρειας Αμερικής για την ανακάλυψη νέων ειδών δεινοσαύρων. Πράγματι, οι ειδικοί ανακάλυψαν ένα νέο είδος δεινοσαύρου από την Κρητιδική περίοδο που έχει το μέγεθος γαλοπούλας. Ονομάζεται Eoneophron infernalis και φαίνεται να ανήκε σε μια ιδιαίτερη ομάδα δεινοσαύρων που έμοιαζαν με παπαγάλους και ονομάζονταν caenagnathids.

Η ανακάλυψή του βοηθά στη δημιουργία μιας πληρέστερης εικόνας της ζωής στη Γη τις ημέρες πριν από το χτύπημα του αστεροειδούς που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους.

Οι επιστήμονες αναγνώρισαν το E. infernalis εξετάζοντας προσεκτικά το οπίσθιο άκρο του από τα οστά του μηρού μέχρι τη βάση του ποδιού. Οι ακριβείς ανατομικές λεπτομέρειες των απολιθωμάτων, καθώς και η ηλικία του δεινοσαύρου κατά τον θάνατο, βοηθούν στη διαφοροποίησή του από άλλα κρητιδικά είδη.

Δείτε επίσης: Βρέθηκε απολιθωμένο δέρμα πλάσματος που έζησε πριν τους δεινοσαύρους

Οι caenagnathids σχετίζονταν με δεινόσαυρους όπως ο Oviraptor, αν και το αρχείο απολιθωμάτων τους στη Βόρεια Αμερική είναι πολύ πιο αραιό. Αλλά ένα απολίθωμα που περιγράφηκε πριν από μια δεκαετία τελικά έδωσε στους παλαιοντολόγους μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για την οικογένεια. Ονομάστηκε Anzu και αυτός ο δεινόσαυρος ήταν μεγάλος για ένα caenagnathid, περίπου στο μέγεθος μιας στρουθοκαμήλου με μακριά ουρά. Ήταν ο πιο ολοκληρωμένος δεινόσαυρος του είδους του που βρέθηκε στον σχηματισμό Hell Creek. Όταν οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν μικρότερα οστά, αρχικά σκέφτηκαν ότι προέρχονταν από ένα νεαρό Anzu.

Ωστόσο, μια πιο αναλυτική εξέταση στα οστά έδειξε ότι προέρχονταν από ένα νέο είδος. Οι λεπτομέρειες μέσα στα οστά των δεινοσαύρων βοηθούν τους ειδικούς να εκτιμήσουν πόσο χρονών ήταν το ζώο όταν πέθανε και σε ποιο στάδιο της ζωής του βρισκόταν. Έτσι, οι ειδικοί κατάλαβαν ότι ο Eoneophron infernalis είναι ένα νέο είδος δεινοσαύρου.

Εάν το απολιθωμένο πόδι προερχόταν από έναν νεαρό δεινόσαυρο, όπως ένα ανήλικο Anzu, τότε ο οστικός ιστός στο εσωτερικό του θα έδειχνε ότι ο δεινόσαυρος εξακολουθούσε να αναπτύσσεται αφού δεν είχε φτάσει στην πλήρη σκελετική ωριμότητα. Ωστόσο, η εξέταση των ερευνητών έδειξε ότι “το ζώο είχε επιβραδύνει δραστικά την ανάπτυξή του τα τελευταία χρόνια της ζωής του ή ότι μόλις έφτανε στην ενηλικίωση“. Το πόδι ανήκε σε έναν δεινόσαυρο μεγαλύτερο από τον μικρότερο caenagnathid αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο ο Anzu. Άρα ήταν ένα ξεχωριστό είδος. Όσο ζούσε, ο Eoneophron infernalis θα έμοιαζε πιθανότατα με άλλους caenagnathids έχοντας ένα ράμφος χωρίς δόντια και κάποιο είδος ακρολοφίας.

Δείτε επίσης: Pampaphoneus biccai: Βρέθηκε απολιθωμένο κρανίο του τεράστιου προϊστορικού πλάσματος

Η νέα μελέτη παρέχει μια ισχυρά επιχειρηματολογία για την παρουσία πολλαπλών ειδών caenagnathid στον σχηματισμό Hell Creek“, λέει ο παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Calgary, Jared Voris, ο οποίος δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη. Τα ιστολογικά δεδομένα είναι πειστικές αποδείξεις ότι ο Eoneophron infernalis είναι πραγματικά ένας νέος δεινόσαυρος και όχι απλώς η νεότερη μορφή ενός άλλου.

Μαζί με ένα άλλο είδος που δεν έχει ακόμη κατονομαστεί, έχουν βρεθεί τουλάχιστον τρεις caenagnathids στην περιοχή Hell Creek Formation. Σύμφωνα με τους ειδικούς, “η παρουσία ενός τρίτου είδους έχει πολύ νόημα, επειδή ένα άλλο πολύ γνωστό οικοσύστημα με caenagnathis στο Dinosaur Provincial Park, Alberta, έχει τρία είδη διαφορετικών μεγεθών“. Η ύπαρξη τριών παρόμοιων δεινοσαύρων σε διαφορετικά μεγέθη υποδηλώνει ότι κατά κάποιο τρόπο χώριζαν τους αρχαίους βιότοπους για να αποφύγουν τον ανταγωνισμό για τροφή και άλλους πόρους.

Αν και τα προηγούμενα χρόνια δινόταν περισσότερη έμφαση στους μεγάλους γνωστούς δεινοσαύρους, οι παλαιοντολόγοι προσπαθούν τον τελευταίο καιρό να ανακαλύψουν, να συνδυάσουν και να αναγνωρίσουν μικρότερα είδη.

Οι Caenagnathids ήταν και είχαν σχετικά ευαίσθητα οστά σε σύγκριση με μεγαλύτερους δεινόσαυρους. Βρίσκονται λιγότερο συχνά. “Είναι πάντα ένα ευπρόσδεκτο θέαμα να βλέπουμε να γίνεται περισσότερη έρευνα για αυτά“, λέει ειδικός, “και δείχνει ότι έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε για το οικοσύστημα του Hell Creek“.

Ακόμη και όταν οι παλαιοντολόγοι ξεκινούν να βρουν μικρούς δεινόσαυρους, είναι μια πρόκληση. “Όταν βρίσκεσαι έξω στους λόφους και ψάχνεις, είναι πιο πιθανό να βρεις ένα μεγάλο οστό να προεξέχει παρά ένα μικρό“. Η εύρεση μικρών οστών από μικρά είδη δυσκολεύει τους παλαιοντολόγους που πρέπει να βρουν αρκετό μέρος του σκελετού για να καταλάβουν καλύτερα το ζώο.

Δείτε επίσης: Ανακαλύφθηκε απολίθωμα εγκεφάλου 319 εκατομμυρίων ετών

Μεμονωμένα ευρήματα όπως ο Eoneophron infernalis μπορεί να αλλάξουν αυτό που περιμένουν οι παλαιοντολόγοι για τη φάση στην οποία βρίσκονταν οι δεινόσαυροι τις ημέρες που προηγήθηκαν της πρόσκρουσης του αστεροειδούς. Ο Σχηματισμός Hell Creek καταγράφει αυτό το τελευταίο τμήμα της Κρητιδικής περιόδου πριν από την πρόσκρουση, και για δεκαετίες οι παλαιοντολόγοι συζητούσαν εάν ο αριθμός των ειδών δεινοσαύρων ήταν σε πτώση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι οι Caenagnathids παρέμειναν σταθεροί ή ακόμη και αυξάνονταν στον αριθμό προς το τέλος της περιόδου

Το γεγονός ότι νέα μικρά είδη βρίσκονται στους βράχους του Hell Creek Formation δείχνει ότι ο πλήρης αριθμός των δεινοσαύρων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Αυτό το νέο είδος δεινοσαύρου, το οποίο μοιάζει σε πολλές πτυχές με έναν παπαγάλο, βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς εξελίχθηκαν αυτά τα πλάσματα

Είμαστε τυχεροί που οι επιστήμονες βρήκαν αυτόν τον ιδιαίτερο δεινόσαυρο, γιατί αποκτούμε μια καλύτερη εικόνα της πολυμορφίας των ειδών δεινοσαύρου, της εξέλιξής τους και της συνολικής τους συμβολής στην ιστορία της Γης.

Πηγή: www.smithsonianmag.com